tag:blogger.com,1999:blog-76043408177302999402024-03-19T04:19:07.983-07:00e-exoapotintaxiτο blog του περιοδικού του Δικτύου Αυτόνομων Μαθητικών ΣχημάτωνΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/17677334607781692148noreply@blogger.comBlogger14125tag:blogger.com,1999:blog-7604340817730299940.post-76383810293112013292007-06-15T09:45:00.000-07:002007-06-15T11:15:24.681-07:00EdiToRialΆλλη μια σχολική χρονιά τελείωσε. Τα σχολεία άδειασαν, τα αποτελέσματα βγήκαν, βγήκε και ο ήλιος, βγήκαν και τα κάγκελα από τις παραλίες του Ελληνικού. Βέβαια, φέτος το καλοκαίρι θα’ ναι διαφορετικό από το περσινό. Φέτος θα ζεσταθούμε πιο πολύ από πέρισυ, καθώς το θερμοκήπιο στο οποίο έχει μεταμορφωθεί η ατμόσφαιρα όλο και μεγαλώνει. Επίσης φέτος το καλοκαίρι είναι το τέλος μιας κινηματικής σχολικής χρονιάς. Και όλα αυτά με την αγαπητή μας Υπουργό να ψάχνει λύσεις για να βελτιωθεί το εκπαιδευτικό σύστημα ή σωστότερα για να βελτιώσει τις σχέσεις της με τους φίλους της τους επιχειρηματίες. Η κρίση δικιά σας. Ο Βύρων έχει πέσει σε βαριά κατάθλιψη, αφού δεν κάνουμε πορείες και δεν έχει τι να χτυπήσει. Ο Μέγας Konstantine Karamanlis συνεχίζει την πορεία που άρχισε πριν από τέσσερα χρόνια για να μαζέψει ψήφους με αντίπαλο τον little-george ο οποίος… Και η απορία είναι η εξής: Ποιός είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός; Ο ΤΟΤΟΣ με υπουργό την μικρή Αννούλα και κεντρική επιτροπή τον Γιωρίκα με τον Κωστίκα.<br /><br />Καλή διασκέδαση…<br /><a href="http://i193.photobucket.com/albums/z43/odysseasgp/mathitese.jpg" height="210"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px;" src="http://i193.photobucket.com/albums/z43/odysseasgp/mathitese.jpg" height="210" border="0" alt="" /></a>ΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/17677334607781692148noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7604340817730299940.post-25933294965541531542007-06-15T05:21:00.000-07:002007-06-15T07:18:34.401-07:00Ποιοι ειμαστεΤο Δίκτυο Αυτόνομων Μαθητικών Σχημάτων είναι μία νέα συλλογικότητα στην οποία συμμετέχουν μαθητές και μαθήτριες από όλη τη χώρα. <br />Ο λόγος που μας οδήγησε στη συσπείρωση των δυνάμεών μας στο Δίκτυο είναι η ανάγκη να εναντιωθούμε στην κατάσταση που βιώνουμε ως μαθητές μέσα στα σχολεία και την κοινωνία ευρύτερα. Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι πλήρως επικεντρωμένο στις εξετάσεις και τα διαγωνίσματα, μετατρέποντάς μας σε κυνηγούς βαθμών και καλών αποτελεσμάτων. Πολύωρα και πολυδάπανα μαθήματα σε φροντιστήρια συμπληρώνουν το παζλ της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και μας οδηγούν σε μια ζωή χωρίς ελεύθερο χρόνο, χωρίς χρόνο να διασκεδάσουμε, να ερωτευτούμε, να δημιουργήσουμε. <br />Απ’ την άλλη βέβαια η πολιτιστική πρόταση της εποχής, τα ριάλιτι τηλεπαιχνίδια και η μουσική «φαστ φουντ», οι εκπομπές και τα έντυπα που μας ενημερώνουν με κάθε ακρίβεια ποιον κοίταξε με νόημα η μεγάλη σταρ όταν βρισκόταν στο μπακάλικο, απέχουν πολύ από τη δική μας αντίληψη για τον πολιτισμό, την ψυχαγωγία και την ενημέρωση.<br /><br />Οι κάμερες στους δρόμους που παρέα με τις δυνάμεις των ΜΑΤ και της αστυνομίας (με το χέρι στη σκανδάλη) μας κοιτούν αγριεμένα, η καλλιέργεια ρατσιστικών αντιλήψεων μέσα κι έξω απ’ τα σχολεία, η μόνιμη απειλή ενός νέου πολέμου και η συνεχιζόμενη κατοχή στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, η καταστροφή του περιβάλλοντος και η άποψη που θέλει όλα να μετριούνται σε κέρδη και ζημιές, είναι προβλήματα που δεν μας επιτρέπουν να εφησυχάζουμε. <br />Και επειδή δεν θεωρούμε ότι η ιστορία σταματά κάπου εδώ, δεν τα παρατάμε, δεν συμβιβαζόμαστε, δεν απογοητευόμαστε. Συντονίζουμε τις δυνάμεις μας και παλεύουμε να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας. Συμμετέχουμε στο Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ και βαδίζουμε πλάι σε όσους διαλέγουν τη διεκδίκηση απ’ την υποταγή, τον αγώνα απ’ την αδράνεια, πλάι σε όσους επιλέγουν να ονειρεύονται και να αμφισβητούν. <br /><br />Ενώνουμε τη φωνή μας με τους πολίτες όλου του κόσμου.<br />Ταράζουμε την ησυχία όσων μας θέλουν φρόνιμους και συνετούς.<br />Διεκδικούμε έναν άλλο κόσμο.<br /><br /><br />ΔΙΚΤΥΟ: Από την Κομοτηνή ως τη Θεσ/κη και τη Λευκάδα ως την Αθήνα, την Πάτρα και την Κρήτη, μαθητές και μαθήτριες από όλη τη χώρα συντονίζουμε τη δράση μας με βάση τον κοινό μας σκοπό: να αλλάξουμε το σχολείο, να αλλάξουμε την κοινωνία, να αλλάξουμε τον κόσμο!<br />Αυτόνομων: Οι θέσεις μας και οι δράσεις μας είναι αποτέλεσμα ανοιχτών, αμεοσοδημοκρατικών συνελεύσεων όπου όλοι/ες έχουν δικαίωμα να εκφράζουν τις απόψεις τους. Όπου μέσα από διάλογο και τη σύνθεση διαφορετικών ιδεών προσπαθούμε να βάλουμε το δικό μας στίγμα στις εξελίξεις. Διότι οι συνειδήσεις πλάθονται, δεν υπαγορεύονται από πεφωτισμένους καθοδηγητές!<br />Μαθητικών: Τα προβλήματα της εκπαίδευσης ξεκινούν από τον τρόπο λειτουργίας του σχολείου. Από τη μετατροπή του σε εξεταστικό κέντρο στο οποίο η ολόπλευρη γνώση, η απελευθερωμένη από συντηρητικές και οπισθοδρομικές αντιλήψεις είναι καθημερινά στο απουσιολόγιο. Ένα τέτοιο σχολείο δεν μας καλύπτει και είμαστε εδώ για να το αλλάξουμε. Διότι είμαστε πολύ μικροί μόνο για να μην έχουμε όνειρα κι ελπίδες αλλά είμαστε πολύ μεγάλοι για να αγωνιζόμαστε και να αλλάζουμε ό,τι δεν μας αρέσει.<br />Σχημάτων: Δρούμε στη βάση σχημάτων σε σχολεία και περιοχές. Μας αφορούν τόσο τα συγκεκριμένα προβλήματα ενός σχολείου, ενός δήμου όσο και τα ευρύτερα ζητήματα τα οποία αντιμετωπίζουμε μέσα από τη δικτύωση μας με τα άλλα σχήματα.ΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/17677334607781692148noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7604340817730299940.post-22105841228195944112007-06-15T04:35:00.000-07:002007-06-15T04:43:54.784-07:00Θρησκευτικά ; Όχι ευχαριστούμε…<a href="http://www.tyxikos.gr/images/batraxoi-color.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px;" src="http://www.tyxikos.gr/images/batraxoi-color.jpg" border="0" alt="" /></a><br />Θρησκευτικά. Ίσως το κατεξοχήν μάθημα που εκφράζει την οπισθοδρόμηση και το συντηρητισμό του σύγχρονου σχολείου. Βέβαια ένα πράγμα είναι σίγουρο. Πως αν το πείτε αυτό στον Θρησκευτικό σας θα στείλει γραμμή στο γραφείο, επειδή προσβάλατε αυτόν, το Θεό και την Ελλάδα (Γιατί Χριστιανοσύνη χωρίς Ελλάδα δε νοείται, όπως μας πληροφορεί συνέχεια ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος κατά κόσμον Παρασκευαϊδης). <br /> Είναι γεγονός πως τα Θρησκευτικά έχουν ως στόχο να χειραγωγήσουν τη σκέψη μας με σκοπό να περάσουν το μήνυμα του «πίστευε και μη ερεύνα» και παράλληλα τη μη αμφισβήτηση του ρόλου που παίζει σήμερα η Εκκλησία (χιλιόμετρα μακριά από τις αρχές της κοινοκτημοσύνης και της ταπεινότητας). <br /> Το ερώτημα είναι ένα. Γιατί να μη γίνουμε καλοί Μουσουλμάνοι ή καλοί Βουδιστές ή καλοί άθεοι ή οτιδήποτε άλλο θέλουμε εμείς; Το να μπορούμε να επιλέξουμε σε ποιο Θεό θέλουμε να πιστεύουμε και αν θέλουμε να πιστεύουμε πρέπει να είναι δική μας επιλογή, όχι των άλλων. Είναι καιρός η κυβέρνηση να αφήσει όλα τα λουλουδια να ανθίσουν, όχι μόνο τα δικά της. «Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα» τραγουδάει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και νομίζω πως θα συμφωνήσω μαζί του. <br /> Είναι απαράδεκτο και μη δημοκρατικό το να μαθαίνεις και μάλιστα σε μικρή ηλικία να γίνεσαι με το ζόρι πιστός σε μία θρησκεία. Η εθνικιστική αντίληψη θεωρεί ότι δεν μπορείς να είσαι Έλληνας χωρίς να είσαι Χριστιανός. Μόνο που κάποιος μπορεί να είναι Έλληνας πιστεύοντας σε οποιονδήποτε θεό ή ακόμα και σε κανένα. <br />Κάποιοι θα έλεγαν ότι υπάρχει και η απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών αν δε θες να το παρακολουθήσεις. Σωστό αυτό αλλά μήπως μετά κάποιοι λίγοι (αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν) καθηγητές θα σε βλέπουν και θα σκέφτονται: «Αυτός εκεί ο άθεος κομμουνιστής πήρε απαλλαγή από τα Θρησκευτικά. Θα του ρίξω και εγώ ένα οχτάρι για να βάλει μυαλό!!!»; Επίσης γιατί εγώ να βολοδέρνω στο προαύλιο σαν την άδικη κατάρα την ώρα των Θρησκευτικών και να μην κάνω κάποιο άλλο μάθημα; <br /> Το καλύτερο σχόλιο που έχω ακούσει ποτέ για τα Θρησκευτικά είναι το εξής: « Θρησκευτικά ; Μα καλά πως γίνεται να βαθμολογήσεις την πίστη του άλλου; » Έλα ντε. Που άμα το πεις αυτό σε κανέναν περίεργο παπά θα σε κοιτάει σαν είσαι εξωγήινος. Η πίστη δε βαθμολογείται. Ή πιστεύεις ή δε πιστεύεις. Τα άλλα είναι ιστορίες για αγρίους. <br /> Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε και τους ετερόθρησκους συμμαθητές μας που μπορεί να στιγματίζονται από τη μη συμμετοχή τους στο μάθημα των Θρησκευτικών. Το μάθημα των Θρησκευτικών πρέπει να εξαφανιστεί από τα σχολεία και να αντικατασταθεί από ένα μάθημα Θρησκειολογίας όπου θα μπορείς να μαθαίνεις την ιστορία και τον κοινωνικό ρόλο των θρησκειών και των Εκκλησιών συμπεριλαμβανομένης και της Χριστιανικής. Επίσης είναι σημαντικό η κάθε θρησκεία να διδάσκεται από διαφορετικό καθηγητή έτσι ώστε το μάθημα να είναι αντικειμενικό. Μία άλλη λύση θα ήταν το μάθημα των Θρησκευτικών να γίνει μάθημα επιλογής. Να μπορούμε δηλαδή να το διαλέξουμε ,όπως διαλέγουμε τα καλλιτεχνικά ή την Πληροφορική .Είναι σημαντικό επίσης να σταματήσουν άμεσα οι υποχρεωτικοί εκκλησιασμοί. <br /> Το σημαντικότερο όμως είναι πως το όλο θέμα των Θρησκευτικών έχει άμεση σχέση με τον διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους. Δεν είναι δυνατόν σε μία χώρα τον 21ο αιώνα, το κράτος να παίρνει γραμμή από την Εκκλησία. Τόσο επί Νέας Δημοκρατίας όσο και επί ΠΑΣΟΚ δεν έγινε κανένα βήμα για να επιτευχθεί ο διαχωρισμός. Αξιοπρόσεκτη είναι επίσης η σιωπή και η μη προβολή του θέματος από το ΚΚΕ. Ο διαχωρισμός Εκκλησίας-Κράτους, παραδοσιακά είναι αίτημα της Αριστεράς . Αγγίζει όμως και μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας που εμπνέονται από τις αρχές του διαφωτισμού και θα μπορούσαν να συστρατευτούν σε μια κατεύθυνση απεγκλωβισμού της Ελληνικής κοινωνίας από Μεσαιωνικές και φονταμενταλιστικές απόψεις (βιβλίο Ιστορίας ΣΤ Δημοτικού, γάμος ομοφυλόφιλων, καύση νεκρών και γενικά παρεμβάσεις της Εκκλησίας στην πολιτική ζωή του τόπου) . <br /> Εμείς ως Δίκτυο Αυτόνομων Μαθητικών Σχημάτων θα βάλουμε όλα μας τα δυνατά για την κατάργηση-αντικατάσταση των Θρησκευτικών και για τον εκδημοκρατισμό του σχολείου. <br /><br />Γιώργος Καρατέγος <br />2ο Πειραματικό Λύκειο ΑθηνώνΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/17677334607781692148noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7604340817730299940.post-82581586888802034162007-06-15T04:29:00.000-07:002007-06-15T04:34:44.673-07:00Διαρροή Θεμάτων<a href="http://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/metafiles/tv2.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px;" src="http://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/metafiles/tv2.jpg" border="0" alt="" /></a><br />Την δεύτερη εβδομάδα των Πανελληνίων διοχετεύτηκε στους δημοσιογραφικούς κύκλους μια πληροφορία για διαρροή θεμάτων σε Λάρισα και Κρήτη. Κάποια κανάλια το βγάλανε και έκτακτο, ότι και καλά ράγισε το μόνο ποτήρι που είχε μείνει άπαθο, το ποτήρι των πανελληνίων εξετάσεων. Αλλά ξέχασαν να πούν κάτι πολύ πιο σημαντικό: ότι το ποτήρι έσπασε αφού είχε ήδη ξεχειλίσει. Δεν είναι δυνατόν να ασχολούμαστε με μία αβέβαιη πληροφορία η οποία καθόλου δεν αλλοίωσε τα αποτελέσματα των εξετάσεων την ώρα που η κυβέρνηση μαζεύει ψήφους βάζοντας πιο εύκολα θέματα με σκοπό να περάσουν περισσότεροι μαθητές και μαθήτριες την βάση του 10 ώστε να μην υπάρχουν τα περσινά παράπονα από την κοινωνία. Έτσι όμως έχει ο καπιταλιστικός νόμος της αγοράς σήμερα. Η εκάστοτε κυβέρνηση παίζει με το μέλλον 17χρονων παιδιών με σκοπό να κυβερνήσει για ακόμη τέσσερα χρόνια. Και οι δημοσιογράφοι; Το χαβά τους, με τη διαρροή και τους φροντιστηριάρχες, οι οποίοι ζητούσαν και δικαίωση που δεν πήραν και αυτοί τα θέματα. Μήπως τελικά έχουμε χάσει το νόημα της παιδεία; Μήπως επιτέλους πρέπει να καταλάβουμε ότι το θέμα δεν είναι άλλο από το εκπαιδευτικό σύστημα συνολικά;<br /> Και για να κάνουμε το χατίρι στους δημοσιογράφους να πούμε και τη γνώμη μας για τη διαρροή. Όταν σε ένα εξεταστικό σύστημα προωθείται ο ανταγωνισμος μεταξύ μαθητών, φροντιστηρίων, σχολών, καθηγήτων και γονιών είναι λογικότατο να έχεις τέτοια αποτελέσματα. Και για του λόγου το αληθές ποιος φροντιστηριάρχης δεν θα ήθελε να έχει άριστα αποτελέσματα στους μαθητές του ώστε να γίνει όλο και ποιο γωστός; Αλλά όχι να κατηγορούμε και τους καθηγητές του σχολείου για αυτό. Είναι ντροπή. Γιατί κάποιος να ρισκάρει την δουλειά τόσων χρόνων για να περάσει έναν μαθητή ή μια μαθήτριά του. Ο κ. Ντάβος, γωστός φροντιστηριάρχης δήλωσε: «Υπάρχουν καθηγητές που την ώρα των Πανελληνίων λύνουν ασκήσεις και απαντάνε σε ερωτήσεις στον πίνακα». Είναι δυνατόν το Υπουργείο Παιδείας να μην του κλείνει την επόμενη μέρα το φροντιστήριο και να τον παραπέμψει στο δικαστήριο;<br /> Δώσαμε λοιπόν και Πανελλήνιες με την παραπαιδεία χέρι χέρι, το φροντιστήριο, τα ιδιαίτερα, τα βοηθήματα. Βοηθήματα για όλα τα μαθήματα. Και όχι ένα, πέντε σε κάθε μάθημα-έτσι για να υπάρχει ποικιλία-. Θα διαβάσουμε λοιπόν την πρώτη ενότητα από το βιβλίο του σχολείου, επειδή φέτος μπήκε στην ύλη και μας μένουν άλλες 25. Πώς θα τις μάθουμε; Πέντε από κάθε βοήθημα. Και για να μην σας κουράζω με την αριθμητική, θα διαβάσουμε 20 γιατί οι υπόλοιπες μπήκαν πέρισυ. Που φτάσαμε… Να μην διαβάζουμε για παράδειγμα το φαινόμενο του θερμοκηπίου στην βιολογία γιατί είχε μπει την προηγούμενη χρονιά.<br /> Και αυτά δεν είναι τα μόνα προβλήματα. Το κακό σε αυτή τη περίπτωση, είναι ότι το έχουμε καταλάβει μόνο εμείς και οι γονείς μας. Η Υπουργός όμως όχι. Και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι δεν έχει ασχοληθεί καθόλου για την λύση αυτών των προβλημάτων.Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι καταλήψεις, όπου όσο διαρκούσαν αυτές η κα. Γιαννάκου μας κατηγορούσε για άρνηση διαλόγου και όταν τελείωσαν δε ξανασχολήθηκε με διαλόγους και παρεμφερή που δεν ταιριάζουν σε μια κυβέρνηση όπως αυτή του Κ. Καραμανλη. Αλλά βέβαια εμείς είμαστε πάντα οι αδιάλλακτοι αλήτες που δεν παίρνουμε από λόγια. Αυτό το σύστημα χρειάζεται επιτέλους μια ριζοσπαστική αλλαγή. Αυτή η αλλαγή ονομάζεται ελεύθερη πρόσβαση και ήρθε η ώρα να τη διεκδικήσουμε. Και όχι μόνο εμείς που κατεβαίνουμε στις πορείες. Το 70% θεωρεί το σημερινό σύστημα των Πανελλαδικών Εξετάσεων κακό ενώ το 41% είναι υπέρ της ελεύθερης πρόσβασης. Ξέρετε όμως τι λένε; Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.<br />Οδυσσέας Γαληνός-Παπαρούνης<br />5ο Λύκειο ΕξαρχείωνΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/17677334607781692148noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7604340817730299940.post-5766862442513421172007-06-15T04:25:00.000-07:002007-06-15T04:28:55.161-07:00Συνέντευξη Locomondo<a href="http://www.sonnekonzerte.de/images/locomondo2.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px;" src="http://www.sonnekonzerte.de/images/locomondo2.jpg" border="0" alt="" /></a><br />Πότε άρχισαν όλα και ποια η αιτία που ξεκινήσατε με αυτή τη μουσική;<br /><br />Η πρώτη μας γνωριμία έγινε το 2001 σαν συγκρότημα. Το 2003 ιδρύσαμε το συγκρότημα όπου και βγήκε το πρώτο μας single “Locomondo”. Η μπάντα ήθελε κάτι διαφορετικό από αυτή τη μουσική που παίζεται στην Ελλάδα, μια μουσική γιορτής που δεν υπήρχε. Άρεσε σε όλους και η Ska και η Reggae και παίξαμε αυτό.<br /><br />Κάθε καλοκαίρι στήνονται συναυλίες με 50 έως και 100 ευρώ, εσείς όμως επιμένετε φθηνά όλο το χρόνο. Πώς κι έτσι;<br /><br />Προσπαθούμε. Δεν είναι πάντα εφικτό. Για κάποια μέλη του συγκροτήματος είναι μόνο αυτή η δουλειά τους. Στα φεστιβάλ ας πούμε δεν μπορείς να επηρεάσεις για την τιμή ή σε κάποιες συναυλίες ας πούμε. Προσπαθούμε και το παλεύουμε με χαμηλές τιμές. Ή ακόμα δίνουμε και κάποιες συναυλίες τζάμπα.<br /><br />Πείτε μας λίγα λόγια για το καινούργιο σας CD και ποια είναι τα αγαπημένα σας κομμάτια;<br /><br />Το καινούργιο μας Cd είναι το Me wanna dance. Δεν είναι κάποιο συγκεκριμένο. Το κάθε κομμάτι έχει κάτι διαφορετικό. Το τρομερό σ’ αυτό το CD ήταν οι συνεργασίες με άτομα που θαυμάζεις και σ’ αρέσουν, που ήταν κάτι μη προγραμματισμένο και έκατσε! Είναι όλα πολύ ωραία, δε βάζουμε ένα κομμάτι έτσι, που να μη μας αρέσει, άλλωστε τα περισσότερα κομμάτια τα παίζουμε πριν βγουν στον δίσκο για να δούμε την αντίδραση του κόσμου.<br /><br />Πως είναι μια μέρα σας;<br /><br />Είναι διαφορετική για κάθε μέλος του συγκροτήματος και ανάλογα με την περίοδο. Τώρα ας πούμε έχει τρέξιμο με τις συναυλίες, για το καινούργιο μας CD, η συνέντευξη που σου δίνω τώρα!! Δηλαδή ο χρόνος διασκέδασης μειώνεται. Αλλά όλα αυτά είναι πράγματα που μας αρέσουν, κάτι το φανταστικό. Δεν παίζουμε για να παίξουμε, παίζουμε γιατί μας αρέσει αυτό που κάνουμε. Είναι ένα-δύο άτομα που δουλεύουνε σε πρωινή δουλειά αλλά οι υπόλοιποι ασχολούνται αποκλειστικά με το συγκρότημα.<br /><br />Σε πολλά τραγούδια συμπεριλαμβάνεται και πολιτικούς στίχους. Θέλετε να μοιραστείτε τις ιδέες σας με το κοινό;<br /><br />Γενικά.. δεν είναι πολιτικοί οι στίχοι μας. Δεν είναι για να κατηγορήσουμε αυτό είναι κακό ή αυτό είναι καλό, σπάσε την τηλεόραση ή βγες στο δρόμο. Μιλάμε για γενικές καταστάσεις, είναι περιγραφικά, δεν προτρέπουμε κάποιον ή κάποια να κάνει κάτι. Δεν είναι ας πούμε όλα τα τραγούδια μόνο για τον έρωτα και την αγάπη. Προσπαθούμε να δει ο κόσμος αυτά που γίνονται γύρω του και να τον ευαισθητοποιήσουμε. Ας πούμε ότι κάνεις μια βόλτα στην Αθήνα. Ε, θα φρικάρεις, αυτό που βλέπεις σε κάνει να γράψεις. Ένα τραγούδι που οι στίχοι του είναι από καταστάσεις που ζει ο καθένας μας ή του κάνει εντύπωση, είναι για αν έρθεις σε επαφή με την πραγματικότητα.<br /><br />Πριν από λίγο καιρό με εντολή εισαγγελέα αποσύρθηκαν κάποια έργα από μια έκθεση. Πιστεύετε ότι οι πολιτικοί μπορούν να παρεμβαίνουν στην τέχνη;<br /><br />Πιστεύω ότι η λογοκρισία δεν είναι καλό πράγμα. Οποιαδήποτε μορφή λόγου και έκφρασης πρέπει να είναι ελεύθερη. Κάθε καλλιτέχνης προσπαθεί αν βγάλει αυτά που σκέφτεται, να τα βγάλει προς τα έξω να τα δει ο κόσμος. Όποιος δεν θέλει ας μη πάει να το δει.<br /><br />Πιστεύετε ότι στην ελληνική πολιτική σκηνή υπάρχουν άνθρωποι που να έχουν σχέση με τον πολιτισμό;<br /><br />Χμμ.. Κοίτα σίγουρα στην πολιτική σκηνή όπως και σε όλους τους χώρους υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν και καλά πράγματα. Πιστεύω πως σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να κάνουν πράγματα, και σίγουρα κάποιος πολιτικός θα ενδιαφερθεί. Δεν μπορώ να αναφέρω κάποιον συγκεκριμένο. Γενικά είμαστε πολιτικά ευαίσθητοι αλλά δεν είμαστε χρωματισμένοι στα πάντα.<br /><br />Άμα είχατε την δυνατότητα να γράφατε ένα τραγούδι που θα το άκουγε όλος ο κόσμος, τι θα θέλατε να έχει μέσα αυτό;<br /><br />Νομίζω ότι τα τραγούδια που το κάνουν αυτό έχουν να κάνουν με τη διαχρονικότητα. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την απήχηση που θα έχει ένα κομμάτι. Γι’ αυτό όπως σου είπα και ποιο πριν, εμείς πριν από ένα CD παίζουμε τα κομμάτια για να δούμε την αντίδραση του κόσμου. Πάντως αν το θέσουμε θεωρητικά ένα τραγούδι που θα το άκουγε όλος ο κόσμος θα είχε σίγουρα ένα θετικό μήνυμα. Ας πούμε ότι το One Love του Bob Marley θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι ο εθνικός ύμνος κάθε χώρας.<br /><br />Κάνει τελικά κρύο στην Ελλάδα;<br /><br />Χε, χε με την έννοια που έχουμε γράψει το τραγούδι όχι, δεν κάνει κρύο στη Ελλάδα χειμώνα-καλοκαίρι<br /><br />Στέλλα Τζαβάρα<br />Μουσικό Λύκειο ΠαλλήνηςΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/17677334607781692148noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7604340817730299940.post-77743284877517183742007-06-15T04:19:00.001-07:002007-06-15T04:24:51.472-07:00Oι αντιθέσεις και Η αντίθεση<a href="http://image.guardian.co.uk/sys-images/Guardian/Pix/steve_bell/2004/06/09/stbllaa.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px;" src="http://image.guardian.co.uk/sys-images/Guardian/Pix/steve_bell/2004/06/09/stbllaa.jpg" border="0" alt="" /></a><br />Για ακόμη μια φορά στις 6/6/2007 ξεκίνησε η τριήμερη συνάντηση των G8. Οι ηγέτες των οχτώ πλουσιότερων χωρών συναντήθηκαν αυτή τη φορά στο Χάϊλιγκενταμ της Γερμανίας, για να θέσουν τα γενικά πλαίσια της πολιτικής που θα ακολουθήσουν και να αντιπαραθέσουν τα συμφέροντά τους. Όπως φάνηκε οι οχτώ δεν έχουν τα ίδια συμφέροντα. Στις αποφάσεις που πάρθηκαν φαίνονται οι μεγάλες αντιθέσεις, που βρίσκονται κυρίως μεταξύ της Γερμανίας και των Η.Π.Α. καθώς και μεταξύ της Ρωσίας και των Η.Π.Α. <br /> Για άλλη μια φορά οι Η.Π.Α. δε συμφώνησαν με την πρόταση της Γερμανίδας Καγκελάριου , η οποία πρότεινε ένα σχέδιο για να μειωθεί η εκπομπή των ρίπων του θερμοκηπίου μέχρι το 2050 στο μισό αυτών που εκπέμπονταν το 1990. Αντί λοιπόν η πρώτη σε ρίπους χώρα να συμφωνήσει, μίλησε αοριστολογώντας ,όπως αναμέναμε άλλωστε , καταλήγοντας σε μια ευχή για τη σωτηρία του περιβάλλοντος. <br /> Παράλληλα οξύνθηκε η αντιπαράθεση μεταξύ του Μπους και του Πούτιν για το θέμα της αντιπυραυλικής ζώνης. Ο Μπους δεν υποχώρησε στο ζήτημα και ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στην εγκατάσταση πυραύλων σε κοντινές στη Ρωσία χώρες. Ο Πούτιν δήλωσε ότι θα στρέψουν και οι Ρώσοι τους πυραύλους τους να στοχεύουν χώρες της Ευρώπης στις οποίες έχουν βάσεις οι Η.Π.Α. Είναι γεγονός ότι βρισκόμαστε λίγο πριν το ξέσπασμα ενός νέου ψυχρού πολέμου. <br /> Επίσης ανακοινώθηκε και η σχεδόν καθιερωμένη υπόσχεση για το διπλασιασμό της βοήθειας που θα σταλεί στην Αφρική, υπόσχεση που θα παραμείνει γράμμα κενό όπως και η απόφαση της προηγούμενης συνόδου. <br /> Είπαμε ότι οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των οχτώ κρατών είναι έντονες. Όμως αυτές ευχαρίστως παραμερίστηκαν μπροστά στον κοινό εχθρό, τους διαδηλωτές. Οι G8 συνεδρίασαν σε ένα χώρο οχυρωμένο με συρματοπλέγματα ανυπολόγιστης αξίας και με την περιφρούρηση των 16.000 αστυνομικών. Έτσι στην πραγματικότητα αναγκάστηκαν να παραδεχθούν την παρανομία και την αυθαιρεσία των συνεδριάσεών τους. Μαζικές λοιπόν ήταν οι κινητοποιήσεις που έδειξαν την πλήρη αντίθεση του λαού με τον θεσμό αυτό. Δυναμικές διαδηλώσεις που αντιμετωπίστηκαν με τη συνηθισμένη βία και βαρβαρότητα της εξουσίας. Με τη χρήση αντλιών νερού, με εκατοντάδες τραυματισμένους διαδηλωτές, πάρα πολλές συλλήψεις από τις πολυάριθμες αστυνομικές δυνάμεις. Τα μέτρα που έλαβε η γερμανική κυβέρνηση παραπέμπουν σε εποχές ανοιχτού φασισμού. Οι σωματικοί έλεγχοι, η απαγόρευση στους διαδηλωτές να αντιδρούν στις επιθέσεις (αντίσταση κατά της αρχής), η απαγόρεύση αριστερών συμβόλων καθώς και η απέλαση αριστερών από τη χώρα ήταν μερικά από τα πολλά και αντιδημοκρατικά μέτρα που πάρθηκαν από την αστυνομία. <br /> Δηλαδή όλοι αυτοί θέλουν να μεγαλώσουμε όλοι εμείς σε ένα κόσμο που δεν θα έχουμε δικαιώματα και ελευθερίες, ενώ με σημαία το κέρδος θα έχουν καταστρέψει ολοκληρωτικά το περιβάλλον. Μόνη ελπίδα μέσα σε όλα αυτά είναι η αντίσταση, το μοναδικό μας μέσο. <br /><br /><br />Έκτορας Κουφοντίνας Σωτηρόπουλος <br />1ο Ενιαίο Λύκειο ΚαπανδριτίουΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/17677334607781692148noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7604340817730299940.post-79661419869795020712007-06-15T04:08:00.000-07:002007-06-15T04:18:02.535-07:00Άλλη μια σχολική χρονιά τελείωσε….<a href="http://kapodistriako.uoa.gr/stories/069_ne_01/penellinies.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px;" src="http://kapodistriako.uoa.gr/stories/069_ne_01/penellinies.jpg" border="0" alt="" /></a><br />…έτσι το τέλος της εξεταστικής περιόδου, βρίσκει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, αρκετές χιλιάδες μαθητές αποκλεισμένους από την τριτοβάθμια εκπαίδευση (εξαιτίας της βάσης του 10) να αναρωτιούνται τι φταίει και γιατί δεν μπόρεσαν να περάσουν σε κάποιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ. <br />Όμως, τι συμβαίνει πραγματικά; Είναι όντως ανίκανοι τόσες χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες ή μήπως φταίει το εξεταστικοκεντρικό εκπαιδευτικό μας σύστημα, το οποίο μας αναγκάζει να πηγαίνουμε φροντιστήριο, να απαρνούμαστε κάθε είδος προσωπικής ζωής και να διαβάζουμε ατελείωτες ώρες; Το Υπουργείο Παιδείας αλλά και η Κυβέρνηση υποστηρίζουν την πρώτη άποψη. Προτιμούν, δηλαδή, να βγάλουν ανίκανους τόσες χιλιάδες μαθητές από το να αντικρίσουν κατάματα τα λάθη τους και το άθλιο εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο έχουν δημιουργήσει. Ένα σχολείο δίχως αίθουσες να στεγάσει τους μαθητές, υποχρηματοδοτούμενο, που δεν διαθέτει πρόσθετη διδακτική στήριξη (ενισχυτική διδασκαλία) για τις οικονομικά ασθενέστερες οικογένειες, οι οποίες δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να στείλουν τα παιδιά τους σε φροντιστήριο. Ένα σύστημα το οποίο αλλοιώνει πλήρως την εκπαιδευτική διαδικασία, που αδιαφορεί για την δημιουργία/καλλιέργεια της προσωπικότητας των μαθητών και επικεντρώνεται στις πανελλήνιες εξετάσεις.<br />Το θέμα που ανακύπτει είναι το τι θα γίνει με όλους/ες αυτούς/ές που βρέθηκαν εκτός πανεπιστημίων, καθώς είναι πλέον σχεδόν αδύνατο να βρει κανείς δουλειά μόνο με το απολυτήριο του Λυκείου. Έτσι, οι περισσότεροι είτε θα στραφούν στη λύση του εξωτερικού είτε θα επιλέξουν να φοιτήσουν σε κάποιο από τα πολλά ΙΕΚ της χώρας μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο ετήσιος προϋπολογισμός της οικογένειας θα ανέβει και οι οικογένειες για άλλη μια φορά θα στραφούν στον ιδιωτικό τομέα.<br />Τι θα γίνει, λοιπόν, με εμάς που απέχουμε ένα έως δύο χρόνια από τον τελικό μας(;) στόχο, δηλαδή τις Πανελλήνιες εξετάσεις; Μάλλον μας περιμένει ένα καλοκαίρι χωρίς σχολείο, γεμάτο… Φροντιστήρια. Ένα καλοκαίρι που για μια ακόμα φορά δεν θα μπορέσουμε να το ευχαριστηθούμε και να περάσουμε καλά καθώς και αυτόν τον ένα περίπου μήνα που θα έχουμε «ελεύθερο», το μυαλό μας θα περιστρέφετε γύρω από τις εξετάσεις και το Γολγοθά που μας έχουν προδιαγράψει ως μοίρα. Πολλοί ακόμα από εμάς προβληματιζόμαστε για το αν κάναμε σωστή επιλογή στην κατεύθυνση που επιλέξαμε και αν όντως έχουμε εντοπίσει το καταλληλότερο επάγγελμα που θα ακολουθήσουμε για την υπόλοιπη ζωή μας. Όλα τα παραπάνω φαντάζουν βουνό για μας και κανείς δεν φαίνεται να το καταλαβαίνει.<br />Για να βελτιωθεί η παρούσα κατάσταση τόσο στην δευτεροβάθμια όσο και στις άλλες βαθμίδες της εκπαίδευσης χρειάζεται βούληση και δράση. Είναι αναγκαία η αύξηση της χρηματοδότησης της εκπαίδευσης στο 5% του ΑΕΠ, η κατάργηση των Πανελληνίων εξετάσεων, ο απεγκλωβισμός του σχολείου απ’ το Πανεπιστήμιο και η ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.<br /><br />Σερντεδάκις Γιώργος<br />5ο Ε.Λ. ΡεθύμνουΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/17677334607781692148noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7604340817730299940.post-85481931465951364462007-06-15T04:05:00.000-07:002007-06-15T04:08:08.916-07:00Πάει καιρός …<a href="http://www.intifada.com/pk.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px;" src="http://www.intifada.com/pk.jpg" border="0" alt="" /></a><br />Και πάνω που οι διαπραγματεύσεις προχωρούσαν πάει καιρός που τα συμβόλαια πάγωσαν και τα πρόσωπα δάκρυσαν ξανά. Ένα τείχος υψώθηκε ανάμεσα στα πληγωμένα τους κορμιά και ένας κρότος διάλυσε τη σιωπή της ειρήνης…<br /><br /> Πάει καιρός… Πάνε χρόνια… και θα ‘ρθουν κι άλλα… Οι μνήμες δεν σβήνουν και οι εκατομμύρια πια πρόσφυγες δεν γυρίζουν πίσω. Πάει καιρός… που οι Παλαιστίνιοι έχασαν και πάλι την γη τους καθώς το Ισραήλ καταπατεί μέρα με την μέρα νέα εδάφη καταπιέζοντας τον άμαχο κατεχόμενο λαό. <<Είμαστε οι πρόσφυγες του 21ου αιώνα>> (Omar Deriah 85ετών)<br /> Πάνε κοντά 60 χρόνια και τίποτα δεν έχει αλλάξει. Μια ιστορία είναι, που όλο και ανακυκλώνεται. Ένας μύλος που πλάθει τρομοκράτες, πρόσφυγες, σκελετωμένα παιδιά και ένα τείχος που κρύβει την ασχήμια του κόσμου, την τεμαχίζει σε παλαιστινιακά γκέτο και σιωνιστές. Έτσι γράφεται η ιστορία…<br /> Πάνε κοντά 60 χρόνια από την απόφαση του ΟΗΕ για παραχώρηση του 55% της Παλαιστίνης στο 1/3 του πληθυσμού (εβραίοι κάτοικοι της Παλαιστίνης). Η άρνηση των Παλαιστινίων και η έναρξη του πολέμου που θα οδηγούσε στη δημιουργία του Ισραήλ ήταν μόνο η αρχή.<br /> Σήμερα, παρά την Ιντιφάντα του 1987 (κινητοποίηση 120.00 Παλαιστινίων κατά της Ισραηλινής κατοχής) και αυτή του 2000 λίγα πράγματα άχουν αλλάξει.<br /> Οι αποφάσεις του ΟΗΕ (242, 338, 194) εξακολουθούν να μην εφαρμόζονται πρακτικά από το Ισραήλ. Οι Παλαιστίνιοι ζητούν αναγκαία και (θεωρητικά) αυτονόητα για ένα κράτος πράγματα που όμως δεν παραχωρούνται. Ζητούν την επιστροφή των προσφύγων καθώς και την αποζημίωση όσων δεν επιθυμούν να γυρίσουν, την αμνηστία των 9.850 κρατουμένων (4.575 χωρίς να έχουν δικαστεί και 359 παιδιά) και την παραχώρηση της Ιερουσαλήμ στο Παλαιστινιακό κράτος, η οποία εξαιρέθηκε από τη συμφωνία του 1993 στο Όσλο. <<Είναι σαν να σου παίρνουν παράνομα το σπίτι, που έχει τρία δωμάτια, να ζητάς πίσω το ένα και να μην σου δίνεται ούτε και αυτό.>> (Mohamed Al Said 45 ετών)<br /> Παρά την Ιντιφάντα του 2000 λόγω της άρνησης των Ισραηλινών στους Παλαιστίνιους για οικονομική ανεξαρτησία, εθνική κυριαρχία, δυνατότητα μετακίνησης και πρόσβαση σε πηγές ύδατος, οι δύο κυβερνήσεις δεν διευκολύνουν καθόλου την κατάσταση.<br /> Ιδίως μετά τον θάνατο του Γιασέρ Αραφάτ και την εκλογή της Χαμάς σαν παλαιστινιακή ηγεσία τα πράγματα ήραν άλλη τροπή. Η θρησκευτική, σκληροπυρινική οργάνωση με αρχηγό τον Haniye Ismahl λόγω της αδιάλλακτης στάσης της, που δεν εξυπηρετεί τα δυτικά συμφέροντα, δεν αναγνωρίζεται από Αμερικάνους, Ευρωπαίους και Ισραηλινούς σαν κυβέρνηση. Η άρνηση όμως αυτή όπως είναι φυσικό έχει ολέθριες συνέπειες αφού οι Ευρωπαίοι σταμάτησαν τη χρηματοδότηση των Παλαιστινίων και οι Ισραηλινοί δεν επιστρέφουν πλέον το συλλεγόμενο φόρο στην παλαιστινιακή κυβέρνηση.<br /> Από τη μία η Χαμάς και από την άλλη οι Σιωνιστές. Είναι τα δύο άκρα μιας εξουσίας που δεν επιφέρει παρά μόνο την καταστροφή δύο λαών.<br /> Παράλληλα η κατασκευή του αντιδημοκρατικού, αντισυνταγματικού και ενάντια στις αποφάσεις του ΟΗΕ Απαρθαϊκού τείχους 1000χλμ. ολοκληρώθηκε. Ένα τείχος ενάντια στην <<ιδεολογία>> των <<πολιτισμένων>> Ευρωπαίων που λίγοι όμως εναντιώθηκαν έμπρακτα. Μόνο το κομμάτι που βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ ανάγκασε 190.000 ανθρώπους να αντιμετωπίσουν μια διπλή, σκληρή πραγματικότητα: ή να μείνουν στην πρωτεύουσα υπό την επιβολή φόρων στους Ισραηλινούς, ζώντας μια αιώνια φυλάκιση μέσα στο τείχος ή να μεταναστεύσουν σε ό,τι έχει απομείνει από τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη καθώς και στο εξωτερικό χάνοντας δια παντώς το δικαίωμα να ζουν στην πρωτεύουσα της Παλαιστίνης. Πλέον με τη κατασκευή του τείχους τα σύνορα γύρω από την Ιερουσαλήμ έχουν κλείσει. Το τείχος αυτό παρά το παράνομο χαρακτήρα του μένει ανέγγιχτο να χωρίζει οικογένειες, να διαλύει παλαιστινιακές κοινότητες, να αποδυναμώνει πληθυσμιακά χωριά, να απομονώνει τις υδάτινες πηγές κάνοντας αδύνατη την πρόσβαση σε αυτές, καθώς επίσης να απανθρακώνει την ανάπτυξη της γεωργίας στη χώρα αφού διασπώνται οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις.<br /> Έτσι οι Παλαιστίνιοι εξαθλιώνονται μέρα με την μέρα κλεισμένοι σε 4 γκέτο αποκομμένοι από εφοδιασμό και πηγές ύδατος. Άνθρωποι πεθαίνουν από ασιτία. Παιδιά που δεν πηγαίνουν σχολείο και άλλα που ίσως να μην δουν τους γονείς τους ποτέ ξανά… Η Γάζα και η Δυτική Όχθη παραμένουν απροσπέλαστες. Τα μπλοκ στερούν τη δυνατότητα μετακίνησης στους Παλαιστίνιους που εξακολουθούν να μένουν αβοήθητοι. Ηττημένοι από την ασιτία και την έλλειψη νερού. Δεν υπάρχουν χρήματα να αντισταθούν. Δεν υπάρχουν σχολεία να μορφωθούν. Μόνο οι μνήμες μιας Ιντιφάντα να δίνει δύναμη σ’ αυτούς που μείναν, στους άοπλους επιζώντες της ζωής… Πάει καιρός… Πάνε μήνες… Πάνε χρόνια… και θα ‘ρθουν κι άλλα…<br /><br />Χριστίνα Πάλμου<br />Νέα γενιά ΖηρίδηΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/17677334607781692148noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7604340817730299940.post-61234928061468533692007-06-15T04:00:00.000-07:002007-06-15T04:05:30.103-07:00Stencil<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_qoI1sRowahGnhzMT3ZeTKmzSGzqGy_DABBOzhqN6aOgVWutfdWyTyh3HYZdW8XMtM836UNJ2lsVTDlgsr-9nU_-W13IGKvdXZVGB5aIo6p2PLEGe5Y4bB1RaEYYnGVTvUQ_iPJsP0sw/s1600-h/01.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_qoI1sRowahGnhzMT3ZeTKmzSGzqGy_DABBOzhqN6aOgVWutfdWyTyh3HYZdW8XMtM836UNJ2lsVTDlgsr-9nU_-W13IGKvdXZVGB5aIo6p2PLEGe5Y4bB1RaEYYnGVTvUQ_iPJsP0sw/s320/01.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5076245346648523954" /></a><br /><br />Περιμένεις σιωπηλός στο δωμάτιο σου, έτσι είναι αυτά, θέλουν το χρόνο τους. Μόνο ο ακατέργαστος ήχος ενός κοπιδιού που χαράζει μια πλαστική ζελατίνα πάνω από χαρτόνια σκίζει την σιωπή. Γυρνάς συνεχώς, αλλάζεις πλευρά, η κάθε σου κίνηση είναι μετρημένη. Νοιώθεις σαν να ετοιμάζεις ένα μεγάλο κόλπο, ένα γερο ριφιφί. Δεν ξέρεις μέχρι που μπορείς να φτάσεις. Κόβεις ασταμάτητα! το χέρι σου αρχίζει να τρέμει, ξέρεις καλά τι πας να κάνεις. Ασύμμετρα σχήματα ξεπηδούν συνεχώς πάνω στο πάτωμα, αποκομμένα. Η ώρα περνάει, τα παντζούρια σου είναι κλειστά, οι γονείς σου πρέπει να έχουν αποκοιμηθεί. Αφουγκράζεσαι για λίγο και δεν υστερείς στο να καταλάβεις ότι απέξω δεν υπάρχει ζωή. Είσαι μόνος σου πια. Ή μάλλον όχι απολύτως μόνος. Καθώς κλειδώνεις την πόρτα πίσω σου, ταράζεις για δευτερόλεπτα την διακριτική σιωπή με έναν ήχο που αντηχεί στους κενούς ορόφους της πολυκατοικίας και έπειτα πνίγεται. Μια μπίλια που κυλάει σε ένα μεταλλικό κύλινδρο, κολυμπώντας μέσα σε χρώματα.<br />Ξεχύνεσαι στο δρόμο, τρέχοντας σε ατέρμονα πεζοδρόμια, ήδη αρχίζεις να λαχανιάζεις. Σιωπή παντού. Τρέχεις, τρέχεις αδιάκοπα, ενώ την νεκρική σιγή σπάει η μπίλια που κουβαλάς στο μικρό σακίδιο στην πλάτη. Ένας νεαρός τρέχει λαχανιασμένος στους δρόμους μιας πόλης που κοιμάται, τρέχοντας με ένα σακίδιο, μια μπίλια και ένα ρολό πλαστικής ζελατίνας στο χέρι. Τρέχει να ξυπνήσει μια πόλη, μια συνείδηση, έναν κόσμο ολόκληρο. Θέλει απλά να ζωγραφίσει.<br />Τα πόδια σου κουράστηκαν, το καταλαβαίνεις και ο ίδιος πια. Δεν χρειάζεται πολύ σκέψη. Και ενώ τείνεις να ξεφύγεις από τους βασανιστικούς σου στοχασμούς ο δρόμος σε φέρνει σ’ αυτό που έψαχνες, αυτό που αναζητούσες τόση ώρα. Τα χέρια σου τώρα ψηλαφίζουν τον τοίχο. Κοιτάς πόσο άσχημα ορθώνεται μέσα στη γκρίζα απόχρωση της καταραμένης πόλης σου. Μέσα σου δεν σκέφτεσαι πολλά, είναι τόσο δύσκολο όσο εύκολο κι αν ακούγεται. Τρέφεις μια ιδιαίτερη σχέση με τον τοίχο. Σε αδειάζει, σε εκνευρίζει, σε αποξενώνει σε κάνει να νοιώθεις βλάκας. Βάψε τον!<br />Η εύκαμπτη ζελατίνα φλερτάρει με τον τοίχο, το φερμουάρ της τσάντας σου ανοίγει και η μπογιά στο χέρι σου αδημονεί να έρθει σε επαφή με τους άλλους δύο. Φωνάζει σαν μικρό παιδί εγκλωβισμένο μέσα στα κάγκελα του σχολείου βλέποντας άλλα παιδιά να παίζουν. Ελεύθερα! « Τι πας να κάνεις εκεί ρε κωλόπαιδο; » Δεν απαντάς, κοιτάς τον τοίχο… « Σου μιλάω ρε! δεν ακούς ; » Τώρα γυρίζεις. Το βλέμμα σου σε φέρνει σε έναν νεοφιλελεύθερο, ενάρετο πραίτορα. Εκείνος όπως πάντα βγάζει τα γυαλιά του. Τα βάζει στην τσέπη του. Κοιτάς παραπέρα εκεί που βρίσκεται ένα περιπολικό σταματημένο στη μέση του δρόμου. Μπροστά σου στέκεται εκείνος. Με το αρρωστημένο υφάκι του και τα μπατζάκια της στολής του να ξεχειλίζουν από εξουσία και αντρίλα. « Σε ρώτησα τι κάνεις εδώ! » Ο νους σου είναι στον τοίχο. Εσύ ταξιδεύεις ενώ εκείνος θα μένει ακόμα εκεί, ψιθυρίζεις… <br /> … « Τέχνη »<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiTxd9oyPlrSypJc88sTfjzF86HiohS6PGBfE8aATbNMo-5-AHkDD_HoN5rBH2RYgW0lPQMp3VlwA76hPivj37oUttJ1CtRy6BdJDCncM5UZwt93zutCa_qMB0mECfUlGmGUFmpxN-sBI/s1600-h/05.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiTxd9oyPlrSypJc88sTfjzF86HiohS6PGBfE8aATbNMo-5-AHkDD_HoN5rBH2RYgW0lPQMp3VlwA76hPivj37oUttJ1CtRy6BdJDCncM5UZwt93zutCa_qMB0mECfUlGmGUFmpxN-sBI/s320/05.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5076245346648523970" /></a><br /> <br /><br />Ρωμανός Παπαζώτος<br />Μουσικό Λύκειο ΑλίμουΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/17677334607781692148noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7604340817730299940.post-32816699051164308652007-06-15T03:50:00.000-07:002007-06-15T04:00:23.500-07:00Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 ΚΑΙ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ 25ης<a href="http://www.poros.com.gr/share/photos/citynews/KorCity-42de4434876645.86911170.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px;" src="http://www.poros.com.gr/share/photos/citynews/KorCity-42de4434876645.86911170.jpg" border="0" alt="" /></a><br />Πολλοί ίσως παραξενευτείτε με την παρουσία ενός τέτοιου θέματος σε ένα μαθητικό περιοδικό σαν και αυτό. Τι δουλεία έχει μια εθνική και θρησκευτική γιορτή διπλά στους πανεκπαιδευτικούς και κοινωνικούς αγώνες? Μια γιορτή που παραδοσιακά σχετίζεται με εθνικές παρελάσεις, εθνική (και εθνικιστική) συνείδηση και το σινάφι του αρχιεπισκόπου κ.κ. χουντοδουλου? Όντως οι παρελάσεις οι αρχιπαπάδες και η μισαλλοδοξία δεν έχουν σχέση με εμάς. Το θέμα όμως είναι ότι δε θα έπρεπε να έχουν σχέση ούτε με το 1821 …!<br /><br />Από το δημοτικό ακούμε για τους ηρωικούς φαναριωτες, τον εξίσου ηρωικό ρολό της εκκλησιάς, τους κακούς τούρκους (που όσο περισσότερο τους μισούμε τόσο το καλύτερο ). Από το δημοτικό κάνουμε παρέλαση –μάλιστα ο καλύτερος (Έλλην) κρατάει την σημαία- και από το δημοτικό μας μαθαίνουν να βλέπουμε το 1821 σύμφωνο με τις αρχές του ελληνοχριστιανισμού (άλλο παραμύθι κ αυτός αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία) <br /><br />Παραθέτω λοιπών απόσπασμα από το Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821 του ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΡΔΑΤΟΥ <br /><br />«οι φαναριοται λόγο της κοινωνικής των θέσεως υπήρξαν τουρκόφιλοι ! εξυπηρετούσαν την πολιτική των σουλτάνων και εγενεντο τυφλά όργανα της τουρκικής εξουσίας. Οι πλείστοι των φαναριωτων –δια να μην ειπώμεν το σύνολο των- δεν είχαν εθνική συνείδηση και ήταν αντιδραστικοί εις ολας τας πολιτικας και κοινωνικας των εκδηλώσεις! Ο ανώτερος κλήρος επίσης δεν δύναται να αξιώσει καμία συμπάθεια από την μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού δια την κατά το παρελθόν δράση του. Ο γρηγοριος ο ε (πατριάρχης) εξέδωσε στα 1798 βιβλίο με τίτλο «πατριαρχική διδασκαλία» με το όποιο όχι μονό αφορίζονταν οι γαλλικές δημοκρατικές ιδέες αλλά γινόταν κ διδασκαλία εναντίων πάσης εθνικής εξεγέρσεως διότι οι τούρκοι θεωθεν κατέκτησαν την Ελλάδα… (!!!!!)»<br /><br />Οι τούρκοι όμως σε ένα μεγάλο μέρος τους ήταν οικονομικά υπόδουλοι των Ελλήνων.<br />Μα τότε γιατί έγινε η επανάσταση?<br />Όταν ο Κολοκοτρώνης λέει ότι «η γαλλική επανάσταση κ ο Ναπολέων άνοιξαν τα μάτια του κόσμου» (διηγήσεις συμβάντων 1889 σ 49) και εξυμνεί έτσι μια ταξική επανάσταση δεν το κάνει τυχαία… η οικονομική άνθιση της αστικής τάξης την έκανε να παίξει τον επαναστατικό της ρολό (όπως θα έλεγε κ ο σύντροφος Μαρξ) και στην Ελλάδα . Η Οθωμανική αυτοκρατορία ως ο εκφραστής της φεουδαρχίας στην περιοχή έπρεπε να βγει από την μέση…<br />Ο εθνικός χαρακτήρας ήταν αδιαμφισβήτητα παρόν και λειτούργησε ως αφορμή. Ίσως και ως κίνητρο όπως και η θρησκεία. Αλλά ως εκεί!<br /><br />Από την άλλη ο τρόπος εορτασμού της 25ης θυμίζει λίγο Χίτλερ και όχι τυχαία… υπενθυμίζω ότι οι παρελάσεις είναι φασιστικό κατάλοιπο της δικτατορίας του Mεταξά…<br />Είναι πασιφανές ότι προωθούν τον μιλιταρισμό χωρίζοντας μας ανάλογα με το ύψος και ντύνοντας μας ομοιόμορφα. Ο εθνικισμός και η μισαλλοδοξία κάνουν έντονη την παρουσία τους (θυμίζω την υπόθεση τσενάι) για να μην αναφέρω την προώθηση του ανταγωνισμού με το καρότο που λέγεται σημαία…<br /><br />Του χρόνου λοιπόν ας κάνουμε κάτι διαφορετικό… ας κάνουμε μια γιορτή διαφορετική από την περσινή. Που να περιέχει την αλήθεια και ένα επίκαιρο επαναστατικό μήνυμα… και ας μην κάνουμε παρέλαση χαιρετώντας την εξουσία… ας την αμφισβητήσουμε…<br /><br />Παπαζαχαρίου Αντώνης<br />5ο Ε.Λ. ΜυτιλήνηςΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/17677334607781692148noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7604340817730299940.post-24548640527919660342007-06-15T03:40:00.000-07:002007-06-15T03:49:54.384-07:00ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΧΩΡΟΙ<a href="http://assets.in.gr/AssetService/Image.ashx?c=3984674&r=0&p=0&t=0&q=85&w=800&v=1"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px;" src="http://assets.in.gr/AssetService/Image.ashx?c=3984674&r=0&p=0&t=0&q=85&w=800&v=1" border="0" alt="" /></a><br /> Ένα από τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν τελευταία τη χώρα μας και πιο συγκεκριμένα τις μεγάλες πόλεις είναι η έλειψη ελεύθερων χώρων και η μετατροπή των ελαχίστων που υπάρχουν σε εμπορικούς κολοσσούς.Στις μέρες μας λοιπόν,βλέπουμε αρκετό κόσμο να διαμαρτύρεται για την κατάσταση αυτή.Ο Δήμαρχος του Ελληνικού Χρήστος Κορτζίδης ζητάει ανοιχτές παραλίες γιατο λαό,το ζήτημα της Δημοτική αγοράς της Κυψέλης εκκρεμεί,οι κινητοποιήσεις σε διάφορες πόλεις της Αθήνας για τη μετολυμπιακή χρήση των ολυμπιακών ακινήτων συνεχίζονται και η προσπάθεια για την ανάπλαση των ελεύθερων χώρων δεν βοηθείται..Η κυβέρνηση απ´την άλλη το μόνο που κάνει είναι να επιτρέπει της ιδιωτικοποιήσεις στις παραλίες του Ελληνικού,επιδιώκει την αναθεώρηση του άρθρου 24 βάζοντας έτσι σε κίνδυνο και τα δάση!<br /> Αύτο που πρέπει να αναρωτηθούμε είναι,γιατί τόσοι άνθρωποι αντιστέκοναι σε όλα αυτά.Παρατηρώντας τις κλιματικές αλλαγές που συντελούνται στον πλανήτη μας,δεν είναι δύσκολο να απαντηθει αυτό το ερώτημα.Οι επιπτώσεις του φαινομένου του θερμοκηπίου γίνται ολο και πιο φανερές, η λειψυδρία απειλεί τη χώρα μας και εμείς τι κάνουμε?Στεκόμαστε αμέτοχοι και παρακολουθούμε τις προσπάθειες των άλλων."Τί παλεύουν?Αφού δεν θα καταφέρουν τίποτα.."συνηθισμένες πλέον αντιλήψεις, αλλά αν δεν ήταν αυτοί δεν θα είχαν δοθεί στους πολίτες 400 μέτρα παραλίας, και αυτή είνα ιμόνο η αρχή. Ο αγώνας δεν σταματά εδώ, οι ελεύθεροι χώροι δεν είναι δυνατόν να συνδέονται με εμπορικές χρήσεις και δραστηριότητες, πρέπει να είναι χώροι αναψυχής και μία ανάσα πρασίνου μέσα στην κατάμαυρη πόλη.<br />Οφείλουμε λοιπόν όλοι να ξεσηκωθούμε και να παλέψουμε για μια βιώσιμη πόλη χωρίς να μένουμε αμέτοχοι γιατί η ζωή μας κινδυνεύει και αυτό μας αφορά ΟΛΟΥΣ...<br /> Νίνα Δράγωνα<br /> 1ο Λύκειο ΓκράβαςΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/17677334607781692148noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7604340817730299940.post-79306088975129060252007-06-15T03:31:00.000-07:002007-06-15T03:38:41.461-07:00‘Ποτέ δεν άφησα την εκπαίδευσή μου να σταθεί εμπόδιο στη μόρφωσή μου’<a href="http://www.usaid.gov/bj/images/qual-educ.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px;" src="http://www.usaid.gov/bj/images/qual-educ.jpg" border="0" alt="" /></a><br />Αυτή η φράση του Μαρκ Τουέην θα πρέπει να αποτελεί το σύνθημα κάθε αγωνιζόμενου μαθητή, αναφερόμενος κυρίως στους μαθητές που διαγωνίστηκαν φέτος η άλλες χρονιές πανελλαδικώς στο γνωστό εξεταστικό σύστημα.<br /> Μετά από μια σκληρή χρονιά γεμάτη σωματική και κυρίως ψυχολογική κούραση, λόγω του συνεχούς άγχους και της ανησυχίας για το τελικό αποτέλεσμα, οι μαθητές καταλήγουν ‘κατάκοιτοι’ με ένα κουρασμένο και αδρανή μυαλό . Έτσι, εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς ότι το υπάρχων σύστημα δέχεται παιδιά ζωντανά, δυναμικά με όρεξη και όνειρα και παράγει ‘νεκρούς’ και κουρασμένους φοιτητές με πρόωρη γήρανση που αναζητούν το σύγχρονο φοιτητικό όνειρο (κάτι αντίστοιχο του μικροαστικού αμερικάνικου ονείρου) που χαρακτηρίζεται από την πολύ απλή φράση ‘Φραπέ, τάβλι και δε βαριέσαι’.<br /> Γιατί όμως συμβαίνει αυτό, αν όχι στους περισσότερους τουλάχιστον σε ένα υπολογίσιμο ποσοστό των απόφοιτων του λυκείου; Γιατί μετά το λύκειο οι νέοι δεν είναι ενεργητικοί αλλά αντίθετα παρασύρονται από το μικροαστικά πρότυπα της εποχής; Ασφαλώς το πρώτο που θα σκεφτεί κανείς είναι πως η κύρια αιτία είναι η κούραση από το λύκειο. Όμως το καλοκαίρι, μετά την αποφοίτηση τους, έχουν την ευκαιρία να ξεκουραστούν και να χαλαρώσουν. Τι είναι αυτό λοιπόν που πραγματικά τους εμποδίζει, στα επόμενα χρόνια, από το να βγάζουν τη δυναμικότητα τους, να παράγουν ιδέες και δραστηριότητες και να παλεύουν για αυτές;<br /> H απάντηση ίσως βρίσκεται στο γεγονός ότι το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό σύστημα πετυχαίνει να τους προσανατολίζει στις νοοτροπίες που επιθυμεί, δηλαδή στην αδράνεια και την τεμπελιά, με μία πολύ απλή αλλά πονηρή παγίδα που στηρίζεται στην έμφυτη τάση του νέου να αντιδρά στις πιέσεις που δέχεται. <br />Του δημιουργεί λοιπόν την εντύπωση πως αυτά που τον καταπιέζουν είναι η μελέτη, η δημιουργικότητα ,η ανάπτυξη των ικανοτήτων και των δεξιοτήτων, οι λεγόμενες εφηβικές ανησυχίες και οι αναζητήσεις και με την βοήθεια άλλων πανίσχυρων μηχανισμών προσανατολισμού (βλέπε ΜΜΕ) τα ανάγει σε αρνητικά και ‘αντι-κούλ’ πρότυπα.<br /> Έτσι, σε συνδυασμό με την πίεση που ασκεί (με τον συγκεκριμένο τρόπο διδασκαλίας που επιβάλλει) πετυχαίνει να προκαλεί τα παιδιά να αντιδράσουν. Η αντίδραση όμως αυτή αντί να έχει στόχο το σύστημα και τους υπεύθυνους χτυπάει την μόρφωση και την παιδεία που αποτελούν το προσωπείο και ταυτόχρονα την ασπίδα του ύπουλου αυτού μηχανισμού, που σαφώς προτιμάει αμόρφωτους νέους χωρίς ιδέες και προτάσεις. <br /> Το τελικό συμπέρασμα, συνεπώς, είναι πως τα παιδιά στη προσπάθεια τους να αντιδράσουν κατά της καταπίεσης που δέχονται κάνουν κακό στον εαυτό τους αφού το υπάρχων σύστημα έχει καταφέρει να τους πείσει πως αυτό που παλεύουν είναι το διάβασμα και η μελέτη. Το ίδιο συμβαίνει ασφαλώς και με τους καθηγητές. Επειδή αποτελούν και αυτοί την βιτρίνα ενός απρόσωπου εκπαιδευτικού μηχανισμού δέχονται πολλά χτυπήματα, ενώ και οι ίδιοι πολλές φορές προσπαθούν να αντιδράσουν στην υπάρχουσα κατάσταση.<br /> Πρέπει να τονιστεί όμως ξανά ότι αυτό το φαινόμενο (των κουρασμένων φοιτητών) δεν ισχύει (ευτυχώς) για όλους. Φυσικά υπάρχουν και νέοι που δεν τους αγγίζει το σύστημα αυτό και διατηρούν την όρεξη τους για μελέτη και αναζήτηση. Ωστόσο συμβαίνει σε ένα αρκετά μεγάλο αριθμό ατόμων και για αυτό άλλωστε είναι χρήσιμο να αναφερθούμε σε αυτό. <br /> Γενικότερα, είναι σημαντικό το γεγονός πως η εκάστοτε εξουσία χρησιμοποιεί τέτοιες στρατηγικές σε πολλούς τομείς (εδώ βέβαια αναφερθήκαμε στο τομέα της παιδείας). Καταφέρνει πάντα να δίνει την κατεύθυνση που θέλει στην αντίδραση του λαού. Καταφέρνει να σπέρνει την διχόνοια μεταξύ των διάφορων κοινωνικών ομάδων, που είναι εμφανές πως σε συνδυασμό θα αποτελούσαν έναν ισχυρό εχθρό. Επίσης, σχεδόν πάντα, κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν πως πολεμούν το ίδιο το καθεστώς ενώ στη πραγματικότητα παλεύουν ενάντια σε αδέρφια τους η σε ιδέες και έννοιες που υποστηρίζουν. Έτσι και στο θέμα της παιδείας, οι μαθητές πολεμούν την μόρφωση και την ανάπτυξη των πνευματικών ικανοτήτων νομίζοντας πως αντιδρούν. <br /> Αντίδραση ασφαλώς και πρέπει να υπάρχει. Όμως στη σωστή κατεύθυνση και συγκεκριμένα ενάντια στις αληθινές αιτίες που προκαλούν το πρόβλημα. Δεν πρέπει τα παιδιά να πιστεύουν πως η τεμπελιά και η απόρριψη της μάθησης είναι διαμαρτυρία. Αντίθετα με αυτόν τον τρόπο εξυπηρετούν τις προθέσεις του συστήματος που επιθυμεί ανθρώπους-κούτσουρα. Άλλωστε η μόνη διαμαρτυρία που μας έχει μείνει πια είναι η μόρφωση. Για αυτή πολέμησαν οι φοιτητές πριν από αρκετούς μήνες. Δεν πολέμησαν κατά της παιδείας (για να κάθονται άνετα στα σπίτια τους και να πηγαίνουν τις διακοπές τους) αλλά για την παιδεία.<br /> Ας κοιτάξουμε να πολεμάμε αυτούς που ευθύνονται και όχι τη βιτρίνα που τοποθετείται επίτηδες μπροστά από τον αληθινό στόχο προορισμένη, άδικα, να σπάσει. Να μην επιτρέψουμε στην υπάρχουσα κατάσταση να μας κάνει να σιχαθούμε την μελέτη και τη δημιουργία, που αποτελούν την προαναφερθείσα βιτρίνα.<br /> Ας πούμε λοιπόν ΝΑΙ στην ανάπτυξη του μυαλού και του σώματος, ναι στη μόρφωση, ναι στην αναζήτηση και ΟΧΙ στη τεμπελιά και στην αδράνεια και στην άστοχη αντίδραση και να προσπαθήσουμε όλοι να συνειδητοποιήσουμε την πραγματική απειλή (δηλαδή τις ελπίδες μερικών για διαμόρφωση μίας αμόρφωτης νεολαίας και όχι γενικά τη μόρφωση και τη μελέτη ως έννοιες) και αυτή να πολεμήσουμε και σε αυτή να αντιδράσουμε.<br /><br />Μπάμπης Μανουσιάδης<br />3ο Λύκειο ΚερατσινίουΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/17677334607781692148noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7604340817730299940.post-57300011631406608482007-06-15T03:24:00.000-07:002007-06-15T03:31:16.114-07:00Εκπαίδευση, Μηχανισμός αναπαραγωγής κυρίαρχης ιδεολογίας<a href="http://www.leicesterstudent.org/system/systempages/file/4557/image/save_free_education.jpeg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px;" src="http://www.leicesterstudent.org/system/systempages/file/4557/image/save_free_education.jpeg" border="0" alt="" /></a><br /> Μέσα στην ιστορία, εδώ και αιώνες, η κυρίαρχη τάξη κάθε κοινωνίας για να διατηρήσει την εξουσία της και να μπορέσει να επιβληθεί στις υπόλοιπες τάξεις βρίσκει τρόπους για να αναπαράγει την ιδεολογία της. Έτσι για τη σταθερότητα του κάθε κοινωνικοοικονομικού συστήματος χρησιμοποιούνται , ανάλογα με την εποχή, μηχανισμοί αναπαραγωγής της κυρίαρχης ιδεολογίας.<br />Στην εποχή μας με αυτό τον τρόπο η αστική τάξη, φορώντας πάντα τη μάσκα του κράτους, αναπαράγει την ιδεολογία της ώστε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της, του σκοπούς της και να εξασφαλίσει τη σταθερότητα του Καπιταλισμού. Τέτοιοι μηχανισμοί είναι τα ΜΜΕ, η εκκλησιά και το σχολείο.<br />Ποια είναι λοιπόν η πραγματική κατεύθυνση της εκπαίδευσης: Αυτό το βλέπουμε καθημερινά στο σχολείο μας. Βασικό στοιχείο είναι ο ανταγωνισμός . Καλλιεργείται η ιδέα πως σε όλη μας τη ζωή πρέπει να ανταγωνιζόμαστε το διπλανό μας. Πως για να πετύχουμε εμείς πρέπει να αποτύχει ο άλλος. Πως πρέπει να τα καταφέρουμε όλα ο καθένας μόνος του. Δεύτερο στοιχείο είναι πειθάρχηση. Τυφλή υπακοή στο καθηγητή και στο διευθυντή. Αν κάνεις το δικό σου, θα τιμωρηθείς. Αν θες να είσαι καλός πρέπει να φοβάσαι. Τρίτο στοιχείο η εντατικοποίηση. Αυτό εκφράστηκε και με τις τελευταίες μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης. Αδιάκοπη δουλειά όλη μέρα, κάθε μέρα, χωρίς να σηκώσεις κεφάλι, χωρίς να πεις κουράστηκα. Και αυτά όλα, για να θεωρείσαι πετυχημένος. Διαφορετικά είσαι βάρος στη κοινωνία.<br />Κάπως έτσι διαμορφώνεται ο χαρακτήρας μας με σκοπό να είμαστε έτοιμη για την εργασία. Ο ανταγωνισμός οδηγεί στον ατομικισμό και έπειτα στον αποκλεισμό από συλλογικότητες. Συνεργασία δεν γνωρίζουμε τι είναι. Με αυτό τον τρόπο οι συλλογικοί αγώνες των εργατών φαντάζουν κάτι ξεπερασμένο. Ο καθένας μαθαίνει να πολεμά μόνος του έχοντας ξεχάσει πως τα συλλογικά προβλήματα θέλουν και συλλογικές λύσεις. Οι σύγχρονοι εργάτες έχοντας μάθει να φοβούνται τον “ανώτερο” δεν ορθώνουν το ανάστημά τους. Δεν απαιτούν τα δικαιώματά τους και υπομένουν να δουλέψουν 2 ώρες παραπάνω χωρίς να πληρωθούν, μιας και ξέρουν τι σημαίνει εντατικοποίηση της εργασίας.<br />Παράγονται πλέον άβουλα στρατιωτάκια έτοιμα προς εκμετάλλευση. Απολύτως λογικό αυτό καθώς πάνω σε αυτό στηρίζεται και το κοινωνικοοικονομικό μας σύστημα. Εκμετάλλευση του εργαζομένου από τον εργοδότη, εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο.<br />Έχοντας υπ’ όψη τα παραπάνω, καταλαβαίνουμε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν έχει κενά, ούτε κάνει λάθη. Είναι έτσι δομημένο για συγκεκριμένους σκοπούς. Αναπαράγει και συντηρεί την κυρίαρχη ιδεολογία και προσφέρει σταθερότητα σε αυτούς που φοβούνται την ανατροπή. <br />Η ιστορία όμως μας έδειξε ότι τα πάντα έχουν αρχή και τέλος. Στο χέρι μας είναι να έρθουμε ένα βήμα πιο κοντά στο τέλος. Εμείς, μέσα σε αυτό το σχολείο, μέσα σε αυτή τη κοινωνία, αν ενώσουμε τις φωνές μας έχουμε δύναμη! Ας μη ξεχνάμε “Πριν απ’ όλα η αστική τάξη παράγει τους νεκροθάφτες της…” <br /><br />Κυριάκος Μελίδης<br />1ο Γενικό Λύκειο ΠυλαίαςΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/17677334607781692148noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7604340817730299940.post-84991477799921315422007-06-15T03:18:00.000-07:002007-06-15T03:23:53.654-07:00Η Γη κινδυνεύει! Σώστε τη!<a href="http://identidad-globalizacion.crosses.net/images/1006165105_danger_kee_out.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px;" src="http://identidad-globalizacion.crosses.net/images/1006165105_danger_kee_out.jpg" border="0" alt="" /></a><br /> Την Τρίτη 5 Ιουνίου παγκόσμια ημέρα Περιβάλλοντος στις 10 το βράδυ κλείσαμε όλοι για δέκα λεπτά τα φώτα των σπιτιών μας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την οικολογική κρίση που περνάει ο πλανήτης μας, η Γη. Όλοι; Όταν βγήκα στη βεράντα μου περιμένοντας όλους τους ευαισθητοποιημένους Αθηναίους να κάνουν το ίδιο συνειδητοποίησα πως ήμουνα μόνη μου. Παρ΄ όλα αυτά τα δημόσια κτήρια όπως η Βουλή, είχαν βυθιστεί στο σκοτάδι. Ας ελπίσουμε ότι η ελλιπής ενημέρωση γύρω από το θέμα, ήταν η αιτία που ο κόσμος δεν ανταποκρίθηκε και όχι η αδιαφορία.<br /> Την ίδια στιγμή που στο Χαϊλιγκενταμ της Γερμανίας, οι ηγέτες των 8 ισχυρότερων χωρών είχαν συγκεντρωθεί(αυτό δε σημαίνει ότι ενδιαφέρονται πραγματικά ), με ένα από τα κυρίαρχα θέματα της συνδιάσκεψης το οικολογικό, εμείς εδώ αρνούμαστε να αντικρίσουμε τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας.<br /> Το φαινόμενο του θερμοκηπίου μία φυσική διαδικασία απαραίτητη για τη διατήρηση της ζωής στη Γη τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει έξαρση λόγω των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων(π.χ. καυσαέρια). Το γεγονός αυτό συνεπάγεται την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, η οποία ενδέχεται μέχρι το 2100 να αυξηθεί κατά 1,4% εως 5,8%. Η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας μπορεί να οδηγήσει σε άνοδο της στάθμης της θάλασσας από 15 εώς 95 εκατοστά.<br /> Έτσι απειλούνται από πλημμύρες πολλές μεγάλες πόλεις(Κάιρο, Κωνσταντινούπολη, Νέα Υόρκη κ.α.) ενώ με το λιώσιμο των πάγων θα αλλάξει η σύσταση του νερού των ωκεανών, κάτι που αναμένεται να έχει και συνέπειες στο κλίμα.<br /> Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα στις μέρες μας είναι η λειψυδρία. Περίπου 1,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό και σε συστήματα αποχέτευσης, ενώ το 2025 αν δεν έχει αλλάξει η κατάσταση το 50% του ανθρώπινου πληθυσμού θα βρίσκεται αντιμέτωπο με προβλήματα έλλειψης νερού.<br /> Συν τις άλλοις, παγκοσμίως έχει χαθεί το 50% των υδροβιότοπων, ενώ το 20% φυτών και ζώων απειλείται με εξαφάνιση ή έχει εξαφανιστεί ήδη. Ακόμα, κάθε χρόνο χάνεται το 2,4% των δασών της Γης. Αν συνεχιστεί ο τωρινός ρυθμός καταστροφής των δασών πολλές χώρες δεν θα διαθέτουν καθόλου δάση στα επόμενα 50 χρόνια.<br /> Ένας άλλος παράγοντας που συντελεί στην καταστροφή του περιβάλλοντος είναι η υπερβολική συγκέντρωση των απορριμάτων . Τα κρυμμένα σκουπίδια που δημιουργούνται κατά την παραγωγή των προϊόντων αυξάνουν εντυπωσιακά το πραγματικό τους βάρος. Έτσι το βάρος μιας οδοντόβουρτσας υπολογίζεται ότι είναι σχεδόν 1,5 κιλό, ενός Η/Υ 1500 κιλά ,ενός κινητού 75 κιλά και ενός χρυσού δαχτυλιδιού 2000 κιλά.<br /> Τι μπορούμε όμως να κάνουμε εμείς για να αντιμετωπίσουμε την τωρινή αλλά και την επερχόμενη καταστροφή του περιβάλλοντος; Να μερικές λύσεις που μπορεί ο καθένας ο από εμάς να εφαρμόσει στην καθημερινή τους ζωή:<br />1. Ανακυκλώστε όσα υλικά μπορούν να πεταχτούν στους ειδικούς κάδους.<br />2. Μην αφήνετε το νερό να τρέχει άσκοπα όσο ασχολείστε με διάφορες εργασίες,<br />3. Να ποτίζετε τις γλάστρες με ποτιστήρι και όχι με το λάστιχο και κατά προτίμηση τις απογευματινές ώρες.<br />4. Χρησιμοποιήστε ακριβώς όσο νερό χρειάζεστε στο μαγείρεμα.<br />5. Μη ξεχνάτε τους φορτιστές στη πρίζα.<br />6. Να σβήνετε όλες τις ηλεκτρικές συσκευές όταν δεν τις χρησιμοποιείτε.<br />7. Τοποθετήστε γλάστρες και φυτέψτε δέντρα στις αυλές στις ταράτσες συμβάλλοντας έτσι στην μείωση της θερμοκρασίας.<br />8. Αντικαταστήστε τους κανονικούς θερμοσίφωνες με ηλιακούς.<br />9. Προτιμήστε το φυσικό αέριο και ιδιαίτερα για τη θέρμανση του σπιτιού σας.<br />10. Να χρησιμοποιείτε τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και όχι τα Ι.Χ.<br /> <br />Ο καθένας μόνος του αλλά και όλοι μαζί μπορούμε να συμβάλουμε στη σωτηρία του πλανήτη.<br /><br /><br />Λίνα Ζιργάνου 2ο Πειραματικό Λύκειο Αθηνών<br />Λένια Κλώσσα-Σωτηρίου 2ο Πειραματικό Λύκειο Αθηνών<br />Νάσια Στραβοσκούφη-Καλαμάκι 2ο Πειραματικό Λύκειο Αθηνών<br />Νεφέλη Μπίρμπα-3ο Ε. Γ. Αιγάλεω<br />Αντωνία Κληρονόμου-3ο Ε. Γ. ΑιγάλεωΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/17677334607781692148noreply@blogger.com